Στη σκέψη αρκετών συνανθρώπων μας, το να ζητήσει κανείς τη βοήθεια «ειδικού ψυχικής υγείας» είναι συνυφασμένο με καταστάσεις ψυχοπαθολογίας ή συνοδεύεται από συναισθήματα ντροπής ή προσωπικής αποτυχίας. Για αρκετούς ανθρώπους επίσης, η ψυχοθεραπεία φαντάζει ως μία περιττή πολυτέλεια, ως το τελευταίο μέτρο που θα επιστρατεύσουν όταν τα πράγματα θα είναι πραγματικά δύσκολα. Δε χρειάζεται όμως να είναι έτσι και είναι κρίμα να υπάρχουν ακόμα ανάλογα στερεότυπα! Η πραγματικότητα δείχνει πως ενώ η ψυχοθεραπεία είναι αναγκαία για όποιον παλεύει με την κατάθλιψη, το άγχος, τη χρόνια ασθένεια ή με άλλες διαταραχές, είναι ευεργετική στη διαχείριση κάθε συνθήκης στη ζωή μας στην οποία αισθανόμαστε αποσταθεροποιημένοι. Ένα γεγονός στη ζωή μας είτε σημαντικό είτε φαινομενικά ασήμαντο τη δεδομένη στιγμή, είτε τοποθετείται στο παρόν είτε ανήκει στο παρελθόν, μπορεί να είναι αρκετό για να ανακινήσει δύσκολα συναισθήματα ή να πυροδοτήσει συμπτώματα. Κι όταν μιλάμε για συμπτώματα, δεν αναφερόμαστε πάντα σε κάτι κραυγαλέο. Υπάρχουν άνθρωποι που έρχονται στη θεραπεία εγκλωβισμένοι σε μία σχέση ή μία κατάσταση ζωής, άλλοι λυπημένοι, «κενοί» ή θυμωμένοι, χωρίς να αντιλαμβάνονται ξεκάθαρα την αιτία ή άνθρωποι που έρχονται ελπίζοντας να παρακινήσουν άλλους. Ακόμα δε περισσότερο, αυτό που βλέπουμε, είναι πως στα γραφεία μας έρχονται οι υγιείς! Οι άνθρωποι που ζητούν υποστήριξη κι επιβεβαίωση για να υλοποιήσουν θετικές αλλαγές στη ζωή τους, που επιθυμούν να βελτιώσουν την εικόνα που έχουν για τον εαυτό τους, που συνειδητοποιούν πως η ευαλωτότητα δε συνεπάγεται αδυναμία κι εκείνοι που κουράστηκαν να φορούν «το στέμμα του ικανού» ή που αντιλαμβάνονται πως υπάρχει κόστος στο «πρέπει να τα καταφέρνω μόνος μου».